गजल
के रहर हुन्छ र मन मरेको बेला
आफ्ना मुटु अन्तै घर सरको बेला
कति दुःख बाँकी नै छ यात्रा भरिमा
अध्यारो उज्यालिने जुन झरेको बेला
साथी भाइ साहरा अप्ठ्यारोमा न हो
चाहियो किन लौरो खोला तरेको बेला
पिडा कति हुन्छ सोचे मात्र पुग्छ
आलो घाउ माथि नुन छरेको बेला
जेष्ठ ७, २०६९, थोकरबस्ती, डेराटोल
No comments:
Post a Comment