छोटा कबिता
बर्षामा भिज्छौ
छोएर अंगअंग झर्छ
पानीका थोपा
कति मन हुदो हो
त्यसलाई पनि
तिम्रो जिउमै सुक्ने ।
सिमसिम सिमसिम
पानीको बेला
घुमको याद आयो
त्यही न थियो संसार हाम्रो ।
बलेसीको तप्कनी
एक एक गरि भुइमा
पछारिन्छ र हराउँछ भेलमा
मेरो माया पनि
त्यसरी नै भिडमा मिस्सिएछ र पो
भेटाउँदिन यो शहरमा ।
केही भाग्यमानी पानीका थोपा
भल बन्छन् र बग्दै जान पाउँछन्
धेरै अभागी थोपाहरु बिलाउँछन्
सुख्खा धुलोमा ।
No comments:
Post a Comment