Saturday, January 15, 2011

गजल

मागी मागी चल्ने जिन्दगीलाई सलाम
आँफै सँग छल्ने जिन्दगीलाई सलाम

निहुरिनु नै त छ दाँया बाँया सधैं
अग्लो भिर्मा फल्ने गिन्दगीलाई सलाम

मोज मस्ती अरम छ हुनेखानेलाई
फल्नै नपाई गल्ने जिन्दगीलाई सलाम

रोइ रोइ पनि सास फेरेकै हुन्छन
आफ्नै हात मल्ने जिन्दगीलाई सलाम

छोटा कबिता

जति र जसरी नै
सिङ्गार पटार गरे पनि
बिस्तारै खुम्चिदै जाने
बुढेसकालको अनुहार ।


कुनै प्रेमिकाको प्रेम पत्र झै
वा कुनै महत्वपुर्ण शन्देस भएको पत्र झै
साथ साथ भए नभएको
हेरि रहन्छ र छामी रहन्छ आफ्नो खल्ति
काठमाडौकामान्छेहरु
हप्तै बिच्छे फेरिने
बिजुली जानेको तालिका ।


खल्ति सुकेको बेला
खल्ति मारा देखेर पनि
रिस उठ्दैन रैछ
र मैले पनि भन्दिएँ
बेकारमा के कष्ट गरेको भाइ ।

गीत

बसन्तको गुराँस झै जिन्दगीमा रङग रहोस ।
बेहुली भाको बेलामा झै जिन्दगीमा उमङग होस ।


रातको तारा झर्दा पनि भन्थ्यौ तिमी हेर्दैछु म
खुल्ला बादल माथि पनि भन्थ्यौ चित्र केर्दैछु म
एक्लै हुन्छु आज भोली बादल तारा जेझरेनी
होस हुन्न आज भोली जता मैले जेगरेनी
मेरो भागमा पिडा जति तिम्रो भागमा खुशी होस ।
बसन्तको गुराँस झै जिन्दगीमा रङग होस ।
बेहुली भाको बेलामा झै जिन्दगीमा उमङग होस ।


अङगालिएर कोही हाँस्दा तिम्रो हासो झै लाग्छ
बेकारको यी सम्झना तिम्रो नासो झै लाग्छ
लैजाउ यो मुटु नै झिकि दिन्छु म मरेनी
तिम्रो केही दोष हुन्न पाप धर्म जेपरेनी
मेरो भागमा आँशु आँशु तिम्रो भागमा हासो होस ।
बसन्तको गुराँस झै जिन्दगीमा रङग होस ।
बेहुली भाको बेलामा झै जिन्दगीमा उमङग होस ।


कीर्तिपुर २०,डिसेम्वर, २०१०

जाडो कबिता

जाडो हुनेलाई मात्र
हुन्छ कि के हो
नत्र त कसरी सुत्न सक्थे त
सडकमै मस्तराम ।



जाडोको बेला
न्यानो घामको स्पर्श
कुनै प्रेमीलाई
प्रेमिकाको स्पर्श भन्दा कम हुन्छ र ?



दुई फुई रुई
केही नभएको यो बेला
प्रत्येक पलमा
छोइरहन्छ जोडोले
र त तिमीलाई
झन मिस गरिरहन्छु ।



बाक्लो कपास उडे झै
सुरुरु आउँछ र छोप्छ
यो घरैघरको शहरलाई
तिमीलाई कस्तो लाग्छ
कुन्नि मलाई त खुब
मन पर्छ हुस्सु ।


सिसा जमेको पानीमा
तिम्रो तस्बिरको
कल्पनिक तस्बिर बन्दैथ्यो
घाम आयो र पग्लियो सिसा
बाँकी रहयो
फगत पानी मात्र ।


जाडो एउटा बाहना
थपिएको छ
र म तिम्रोमा
हरेक बेलुका धाइ रहेको छु नि
कान्छी साहुनी ।


अचम्म पर्छु म
कुनै पार्टीमा नाङगै पाखुरी
देखाउनेहरु देखि
जाडोले डल्ल्याएको साँझमा ।